Dit mag je verwachten van het Huis van de Europese Geschiedenis
VLEVA bezocht het Huis van de Europese Geschiedenis, gelegen in het Eastmangebouw in het Brusselse Leopoldspark. In de schaduw van het Europees Parlement kan je zes verdiepingen Europese geschiedenis ontdekken. Na enkele uren ronddolen in het museum is VLEVA alvast fan. Wat kan je verwachten van dit museum van Europese Geschiedenis?
Wat?
Het idee voor een Huis van de Europese Geschiedenis werd in 2007 gelanceerd door Hans-Gert Pöttering (voorzitter Europees Parlement 2007-2009). Het museum opende op 6 mei 2017 uiteindelijk 3 jaar later dan gepland.
Het museum bestaat uit een vaste collectie en een tijdelijke tentoonstelling. De vaste collectie start met de mythe van Europa en hoe het continent doorheen de eeuwen vorm heeft gekregen. Het vertelt niet het verhaal van de aparte lidstaten, maar van grote stromingen die hun stempel op Europa hebben gedrukt. Zonder te vervallen in een eindeloze discussie over ‘de Europese identiteit en cultuur’ benadrukt dit deel van het museum dat we meer gemeenschappelijk hebben dan we denken.
Wereldoorlog I en II nemen een centrale plaats in als één van de donkerste bladzijden van de Europese geschiedenis. Hierna gaat men over tot de oprichting van de Europese Unie, de triomfen en de woelige wateren (wie herinnert zich nog de lege-stoel-politiek van Frankrijk in 1965-1966?). Maar, ook de hedendaagse crises zoals Brexit en de vluchtelingencrisis ontwijkt men niet. Op de zesde verdieping is er nog plaats voor de gebeurtenissen die de toekomst van de Europese Unie zullen tekenen.
Hoe?
Bij aankomst ontvang je een tablet die je rondleidt doorheen het museum. De tablet is beschikbaar in de 24 officiële talen van de Europese Unie. Naar mijn mening zijn de tablets niet erg gebruiksvriendelijk. Zelfs als digital natives hadden wij het even moeilijk om uit te zoeken hoe het werkt. Vraag assistentie aan een van de zaalwachters zodat je vanaf de start begrijpt welke opties er allemaal zijn. Kan je als museum té modern zijn? Ja dus.
We kunnen hen echter snel de moderniteit vergeven. De tentoonstellingsruimte is prachtig opgesteld. Alle ruimtes spreken tot de verbeelding en maken op een fantastische manier gebruik van visuele effecten.
Waarom?
Het voorstel om het Huis op te richten dateert van voor de opeenvolging van crises die de Unie vandaag kent. Nu lijkt het een antwoord op de Eurosceptische stromingen in Europa. Het museum probeert de bezoeker eraan te herinneren waarom de Europese Unie is ontstaan. En misschien is dat niet eens zo slecht.
Een hele generatie is opgegroeid zonder gewapende conflicten in Europa (de Joegoslavische oorlog niet meegerekend). De herinnering aan de bloedigste periode uit de Europese geschiedenis is niet meer vanzelfsprekend aanwezig bij jongeren. Steeds meer musea over WOI en WOII vinden zichzelf terug uit. Ze richten zich duidelijk op een jonger publiek door gebruik te maken van audio, beelden en personages waarmee de bezoeker zich kan identificeren. Op deze trend surft het Huis van de Europese Geschiedenis mee in de hoop zo opnieuw context te bieden voor de huidige Europese Unie.
Op het einde van het bezoek kan je jouw eigen mening geven over diverse thema’s die nu actueel zijn in Europa. Wat vind je van een Europese Defensie Unie? Moeten lidstaten die de rechten van hun inwoners schenden daarvoor gestraft worden? Mag elke lidstaat zelf kiezen hoeveel vluchtelingen het opneemt?
Wij zijn benieuwd wat het volgende hoofdstuk op de zesde verdieping van het Huis zal zijn.
Het Huis van de Europese Geschiedenis is gratis te bezoeken. Groepen vanaf 10 personen moeten zich wel vooraf registreren.