Verslag: Lieve Blancquaert met haar 'State of the European Union'

Als jonge journalist was ze, als bij toeval, getuige van de val van de Berlijnse muur. Een intense ervaring die haar een trots gevoel gaf: “Voor mij was dat mijn ‘Hoera , ik ben een Europeaan’-belevenis.”

Latere persoonlijke ervaringen doen haar dan weer met een meer kritische blik naar de EU kijken.

Zo neemt ze haar publiek vervolgens mee naar pas bevallen vrouwen in Brussel. Die ontmoette ze bij het maken van haar documentaire Birth Day. De vrouwen leefden in slechte omstandigheden: in kartonnen dozen, op beschimmelde matrassen, in kraakpanden.

Voor Lieve de eerste grote mokerslag in haar geloof in Europa. “Het was weg, kapot, verpletterd dat geloof. In één slag door één vrouw. Misschien vinden jullie dit nu raar, of heel erg kort door de bocht maar zo was het voor mij. Een golf van grote schaamte overspoelde mij.”

Daarna had Lieve Blancquaert het nog over actuele thema’s zoals migratie en klimaat, en hoe Europese leiders haar ook daar teleurstellen. Eindigen deed ze onder andere met een gevoel van angst over de onzekere toekomst van Europa.

Haar droom voor de EU vertaalt ze zo: “Ooit is Europa begonnen als EGKS, de unie voor kolen en staal. Mijn droom voor ons is de Europese unie voor geluk, kansen en solidariteit.”

Jan Buysse, algemeen directeur van VLEVA, nam na Lieve Blancquaert het woord. Hij ging verder op het korte, maar oh zo betekenisvolle zinnetje “Ik ben een Europeaan”. Een zin waar we niet genoeg bij stilstaan. Een zin die door iedereen bovendien anders beleefd wordt.

Want, iedereen is anders. “Maar dat is absoluut positief”, aldus Jan. “Diversiteit heeft ook goede kanten. Dat is ook de essentie van het Europese motto ‘Eenheid in diversiteit’. Want zolang er dialoog en wederzijds begrip is, is er hoop. En geen strijd.”

De volledige ‘State of the European Union’ van Lieve Blancquaert en de speech van Jan Buysse, kan je onderaan de pagina nalezen.

Video verslag van AVS